Ondalıklarla İlgili Vaazlar: Geri Vermenin Önemi

Cömertlik insan deneyiminin derinliklerine kök salmıştır. İnsanlar olarak vermekten, paylaşmaktan ve başkalarının refahını sağlamaktan keyif alıyoruz. Hıristiyanlıkta bu cömertlik ilkesi ondalık verme eyleminde derin bir ifade bulur. Vermeye ilişkin vaazlar, özellikle de ondalıklara ve sunulara değinen vaazlar, hizmette benzersiz bir yere sahiptir ve inanlılara Rab'be borcunu vermenin özünü öğretir. Bu makale, ondalık verme konusuna İncil perspektifinden ışık tutmayı ve ondalık verme ve sunma konusunda vaazlar hazırlayanlar için değerli bir kaynak olarak hizmet etmeyi amaçlamaktadır.

Malachi'deki Eşsiz Mücadele 3:10

Kutsal Kitap'ın kutsal sayfalarında Tanrı'nın Kendisini imtihan etme çağrısı benzersiz bir şekilde verme bağlamında ortaya çıkar. Kitabı Malaki 3: 10 ondalık verme ilkesini vurgulayarak inanlıları ondalıklarını depoya getirmeye teşvik eder. Allah'ın vaadi büyüktür; Gökleri açacak ve bol bereketler yağdıracak. Ancak bunu anlamak için İncil'deki ondalık ve sunu anlayışını daha derinlemesine incelememiz gerekir.

Derinlere Dalmak: İncil'den Ondalıkları Anlamak

"Tithe" teriminin kökeni Eski İngilizce "Onuncu" anlamına gelen "Teogotha" sözcüğünden gelir. Bu, geleneksel olarak kişinin gelirinin veya mal varlığının onda biri olarak anlaşılmaktadır ve genellikle dini kurumlara veya kiliseye verilmektedir. Ancak kapsamlı bir anlayış için İncil'deki tarihinin izini sürmek gerekir.

Ondalık verme eylemi İbrahim'in döneminde açıkça görülmektedir. Genesis 14: 19-20 İbrahim'in önemli bir zaferden sonra Tanrı'ya olan minnettarlığını gösteriyor. İbrahim minnettarlığının bir göstergesi olarak ganimetinin onda birini Yüce Tanrı'nın rahibi Melkisedek'e verir. Zaferden sonra bu ondalık verme eylemi, bunun iyilik arayan bir öncülden ziyade, Tanrı'nın bereketlerine bir yanıt olduğunu gösterir.

Ondalık vermenin yalnızca bir minnettarlık eyleminden ilahi bir emre dönüştüğü Musa'nın zamanlarına hızla ilerleyin. Levitikus 27: 30-34 Her şeyden (tahıl, meyve ve hatta hayvancılık) alınan ondalığın Rab'be ait olduğunu belirterek ondalık verme yasasını vurguluyor. Çok ondalıklarla ilgili vaazlar sahip olduğumuz her şeyin özünde Rabbimiz'e ait olduğu inancını aşıladı. Bu gerçeğin farkına varıp bir kısmını geri vermek, O'nun büyüklüğünü kabul etmek ve O'nun nimetlerine bir şehadettir.

Tithing'in Önemini Ortaya Çıkarmak

Ondalık vermek sadece asırlık bir gelenek değildir; bu, minnettarlığa, kabule ve ibadete dayanan bir prensiptir. İşte bunlardan türetilen bazı temel nedenler: ondalıklarla ilgili vaazlar önemini şöyle açıklıyor:

1. Tanrı'nın Egemenliğinin Tanınması: Tithing canlı bir şekilde Tanrı'nın üstünlüğünü kabul eder. Bu, tüm nimetlerin O'ndan geldiğinin tanınmasıdır. İnananlar Tanrı'ya bir pay ayırdıkları her defasında, O'nun takdirine olan imanlarını ve güvenlerini yeniden teyit ederler.
2. Toplumsal Bağların Güçlendirilmesi: Ondalık ve adaklarla ilgili vaazlar genellikle kilise faaliyetlerinin ve sosyal yardım programlarının sürdürülmesinde ondalıkların rolünü vurgular. İnanlılar katkıda bulunarak kilisenin toplum içindeki çeşitli ihtiyaçları karşılayabilmesini sağlamada ayrılmaz bir rol oynarlar.
3. Cömert bir Ruh Geliştirmek: Tithing düzenli olarak cömertlik ruhunu besler. Hıristiyanlara nimetlerini hatırlatır ve vermeye istekli bir kalbi teşvik eder.
4. İlahi Nimetleri Davet Etmek: Malaki 3:10'dan yola çıkarak, inanlılar ondalık vererek kendilerini Tanrı'dan bereket alacak şekilde konumlandırırlar. Ondalık vermek, Tanrı'nın cömertçe ödüllendireceğine dair vaatlerine inanmak, bir iman adımıdır.
5. Mali Yönetimi Güçlendirmek: Verme ile ilgili vaazlar kaynakları akıllıca yönetmenin önemini sıklıkla vurgular. Ondalık verme disiplini aşılar ve inanlıların mali durumlarında Tanrı'ya öncelik vermelerini sağlar.

• Tithing, Tanrı'nın Finansal yaşamımızda çalışmasına izin verir. (Süleymanın Meselleri 3:9-10)

9 Zenginliğinle Rab'bi yücelt,

    tüm mahsullerinizin turfandalarıyla;

10 O zaman ambarlarınız taşacak,

    ve fıçılarınız yeni şarapla dolacak.

Tanrı'nın ondalık vermeyle ilgili emirlerine itaat ettiğimizde, bu, aşarın üzerine çok fazla bereket yağdırmak için cennetin pencerelerini açar. Bu ayetin bildirdiği gibi taşıp taşacağız! Bunun nedeni itaatin, Tanrı'nın yaşamlarımıza müdahale etmesi ve mucizeler yaratması için bir izin görevi görmesidir. 

Bu, VIP geçiş kartına sahip olmak gibidir; bu kart olmadan diğerlerinden çok daha fazla keyif alabilirsiniz. Allah size sadece maddi hayatınızda değil, diğer yönlerde de lütufta bulunacaktır. 

• Tithing insanın bencilliğinden kurtulur. (Mark 12: 42-44)

42Fakat fakir bir dul kadın gelip, değeri yalnızca birkaç sent olan çok küçük iki bakır para koydu. 43 Öğrencilerini yanına çağıran İsa şöyle dedi: "Doğrusu size şunu söyleyeyim, bu zavallı dul kadın hazineye diğerlerinden daha çok para yatırdı. 44 Hepsi servetlerinden verdi; ama o, yoksulluğundan dolayı her şeyi, geçinmek zorunda olduğu her şeyi koydu.”

İnsan doğası gereği bencildir ve daha da fazlası günah yüzündendir. Ve bu bencilliği ortadan kaldırmak için Tanrı bize vererek değişmemizin bir yolunu verdi. Bu metinde İsa, itaatin bencillik yerine mükemmel bir örneğini gösteriyor. Öğrencilerini havraya getirdi ve onlara kimin daha çok verdiğini, zengin adamın mı yoksa fakir dul kadının mı verdiğini sordu. Ve İsa onlara onun dul kadın olduğunu söylemesi onları şaşırttı. 

Kutsal Kitap'taki bu kayıt bize, önemli olanın para miktarı değil, Tanrı'nın emirlerine uymak için gösterdiğiniz özverinin miktarı olduğunu gösteriyor. Tanrı, Kendi karakterini yansıttığı için bencillikten kurtulmamızı ister. Giderek daha çok Kendisine benzememizi istiyor. Ve Mesih'in takipçileri olan Hıristiyanlar olarak bizim nihai hedefimiz budur; başkalarının da O'nun ışığını bizde görmeleri ve O'nu takip etmeye yönelmeleri için Mesih benzerliğini yansıtmak. 

• Tithing insana Tanrı'nın korumasını getirir. (Malachi 3: 8-9)

8 “Sıradan bir ölümlü Tanrı'yı ​​mı soyar? Yine de beni soyuyorsun. “Ama siz 'Sizi nasıl soyuyoruz?' diye soruyorsunuz. “Ondalıklarda ve sunularda. 9 Sen, bütün ulusun, lanet altındasın çünkü beni soyuyorsun.

İnsan düştüğünde sadece biz günahkar olmakla kalmadık, toprak da lanetlendi. İnsanoğlunun düşüşünden önce, Adem ve Havva kendilerini beslemek için bu kadar çaba harcamak zorunda kalmıyorlardı çünkü toprak bereketliydi. Ancak artık durum böyle değil. 

Allah'a şükürler olsun ki, sevgi dolu ve merhametli bir Allah'ımız var. Artık insanın lanetlenmesini istemiyor. Bizi bereketlemek, lanetin etkilerinden ve düşmanın saldırılarından korumak istiyor. Daha önce de belirttiğim gibi, ondalıklarımızı verdiğimizde, insanı koruma yetkisi de dahil olmak üzere, Tanrı'nın müdahale etme yetkisi vardır. 

Ondalıkları Tanrı'ya getirdiğimizde, bir salgının ortasında Tanrı'nın korumasını deneyimleyebiliriz. Salgın hastalıktan, soygundan, izinsiz girişten ve düşmanın çalabileceği diğer tüm yollardan korunma deneyimini yaşayabiliriz. Allah'ın mucizevi korumasını hayal bile edemeyeceğimiz şekillerde yaşayacağız. 

• The aşar vergisi tüm gelirinizin yüzde onunu oluştururken, teklif ondalığın ötesindedir.

Allah, aldığımız her nimetin ya da gelirin yalnızca yüzde onunu kendisine geri vermemizi talep ediyor. Ve bu yüzde on bizim ondalıklarımızdır. Bu nedenle, maaşımızı veya başka bir gelirimizi aldıktan sonra, her zaman ondalıklarımızı öncelikle Rabbimiz için ayırmalıyız. Paramızı bütçelendirmeden önce yapmamız gereken ilk şey bu; borçları ödemek, ipotek ödemesi yapmak, yiyecek satın almak veya arabamıza benzin doldurmak.

Şimdi yüzde onumuzu verdikten ve daha fazlasını vermeye karar verdikten sonra buna “teklif” diyoruz. Bir adak gerekenin ötesindedir, ondalıklarımızın ötesindedir. Bunu Rab İsa Mesih'e ve O'nun bizi yerleştirdiği hizmete veya kiliseye duyduğumuz sevgiden dolayı yapıyoruz. Teklif bir zorunluluk değil, Mesih'e olan sevginin bir ifadesi olmalıdır.

• The aşar vergisi Allah'ın emrine itaattir, teklif kalplerimizi yansıtıyor.

Levililer 27:30'de, 30, “'Topraktaki tahılın, ağaçların meyvesinin olsun, topraktaki her şeyin ondalığı Rab'be aittir; Rab için kutsaldır.” Bütün gelirimizin her yüzde on'u Rabbimize aittir. Bu tartışılamaz ve Tanrı'nın Sözüne itaat edilerek yapılmalıdır. Bu arada Kutsal Kitap bize sunu sunmamızı emretmez, aksine bizi son derece teşvik eder. 

2 Korintliler 9:7 şöyle diyor: “Her biriniz, gönülsüzce ya da zorlamayla değil, yüreğinizde kararlaştırdığınız şeyi vermelisiniz; çünkü Tanrı sevinçle vereni sever.” Bu, Tanrı'nın bizi Kendisine sunu sunmaya mecbur bırakmamasına rağmen, kalplerinde neşeyle sunu vermeye karar verenleri sevdiği anlamına gelir.

• The aşar vergisi bizim değil Allah'ındır, teklif Allah için bizdendir.

8 “Sıradan bir ölümlü Tanrı'yı ​​mı soyar? Yine de beni soyuyorsun. “Ama siz 'Sizi nasıl soyuyoruz?' diye soruyorsunuz. “Ondalık olarak…” Malaki 3: 8

Bu ayette Allah bize hâlâ ondalıkların kendisinin sahibi olduğunu ve bunları bizim saymamamız gerektiğini söylüyor. Yoksa O'nu soymuş sayılacağız. Bu nedenle herhangi bir bütçeleme yapmadan önce tüm aşarlarımızı ayırmamız önemlidir çünkü aşarlarımız bizim elimizde olsa bile Tanrı'ya aittir.

Ancak sunular, Tanrı'nın ve O'nun krallığının kalplerimizde olduğunu ifade etme biçimimizdir. Matta 6:21 şöyle diyor: “21 Hazineniz neredeyse, yüreğiniz de orada olacaktır.” 

Ondalık ve adaklar farklı olabilir ancak ortak bir noktaları vardır. İkisi birden Ondalıkların ve teklifleri Tanrı'nın tek sağlayıcımız Yehova Jireh olduğuna olan güvenimizi ve bağımlılığımızı geliştirmemize yardım edin. Bu anlayışla, Tanrı'ya ve O'nun bizi koyduğu hizmete ondalıklarımızı ve sunularımızı verdiğimizi doğru bir şekilde ifade edebiliriz.

Ondalıklarla İlgili Vaazlar: Verme Konusunda Vaaz Verme Fikirleri

1. Cömert Bağışlamanın Temelleri (2 Corinthians 8: 1-11)

8 Ve şimdi kardeşlerim, Tanrı'nın Makedon kiliselerine verdiği lütfu bilmenizi istiyoruz. 2 Çok şiddetli bir denemenin ortasında, taşkın sevinçleri ve aşırı yoksullukları zengin bir cömertlikle birikti. 3 Çünkü ellerinden geldiğince, hatta yeteneklerinin ötesinde verdiklerine tanıklık ederim. Tamamen kendi başlarına, 4 Rabbin halkına yönelik bu hizmete katılma ayrıcalığımız için bize acilen yalvardılar. 5 Ve beklentilerimizi aştılar: Kendilerini önce Rab'be, sonra da Tanrı'nın isteğiyle bize adadılar. 6 Bu nedenle Titus'a, daha önce yaptığı gibi, sizin tarafınızdan yapılan bu lütuf eylemini de tamamlaması konusunda ısrar ettik. 7 Ama her şeyde, yani imanda, konuşmada, bilgide, tam ciddiyette ve sizde alevlendirdiğimiz sevgide üstün olduğunuza göre, bu verme lütfunda da üstün olmaya bakın.

8 Size emredmiyorum, ama sevginizin içtenliğini başkalarının içtenliğiyle karşılaştırarak sınamak istiyorum. 9 Çünkü Rabbimiz İsa Mesih'in lütfunu bilirsiniz ki, o zengin olmasına rağmen, siz onun yoksulluğuyla zengin olasınız diye, sizin uğrunuza yoksullaştı.

Bu özel metinde Havari Pavlus, Korintlilere Makedon kiliselerinin aşırı bağışlarını gösteriyor ve onları aynı şeyi yapmaya teşvik ediyor. Vermenin temellerini anlamalarını istiyor. Bu mesaj sadece ilk kiliseler için değil, aynı zamanda günümüz kiliseleri için de geçerlidir. 

Pavlus bizi başkalarına neden verdiğimiz konusuna geri döndürmek istiyor ve bunun nedeni de sevgidir. Tıpkı Mesih'in sevgisinden dolayı kendisini bizim için feda etmesi gibi, biz de cömert olabiliriz çünkü bize cömertliği ilk kez Mesih gösterdi. 

Ayrıca Hıristiyanlar olarak sadece imanda, konuşmada veya bilgide değil, aynı zamanda verme boyutunda da üstün olduğumuzu hatırlatmak ister. Çünkü Allah bizim sadece kendisine yakınlaşmamızı istemiyor, aynı zamanda iman kardeşlerimize de yakın olmamızı istiyor. Vererek son derece samimiyet ve Mesih benzeri sevgi gösterebiliriz. 

2. Vermenin Faydaları (2 Corinthians 9: 6-10)

6 Şunu unutmayın: Az eken az biçer; cömert eken de cömert biçer. 7 Her biriniz gönülsüzce ya da zorlamayla değil, yüreğinizde kararlaştırdığınız şeyi vermelisiniz; çünkü Tanrı sevinçle vereni sever.

8 Ve Tanrı sizi bol bol bereketleyecek güçtedir; öyle ki, her zaman, her konuda, ihtiyacınız olan her şeye sahip olarak, her iyi işte bolluk içinde olasınız. 9 Yazıldığı gibi: “Hediyelerini yoksullara özgürce dağıttılar; onların doğruluğu sonsuza kadar kalıcıdır.”[a]

10 Şimdi ekinciye tohum ve yiyecek için ekmek sağlayan, aynı zamanda tohum deponuzu da sağlayacak ve artıracak ve doğruluğunuzun hasadını artıracaktır.

Bu pasajda vermenin bir itaat eylemi olduğunu ve 7. ayette söylendiği gibi Mesih'in her takipçisi tarafından yapılması gerektiğini görebiliriz: “Her biriniz vermelisiniz…”. Bu, hiçbirimizin vermekten muaf olmadığı, ancak hepimizin Rabbin hakkını vermemiz gerektiği anlamına gelir.

Bunun yanı sıra pasaj bize, isteksizce ya da zorlamayla değil, neşeyle, kabul edilebilir bir şekilde vermemiz gerektiğini söylüyor. Bu aynı zamanda vermenin kazara değil bilerek yapılması gerektiği anlamına da gelir. Çünkü vermek bizim kararımız olmalı, yapılması zorunlu bir eylem değil.

Bütün bunları hakkıyla yaptığımızda elbette Allah bize bereket verecektir. Çünkü vermek, 6. ayette ve 10. ayette görüldüğü gibi, Allah'ın bize nimet verme yöntemidir. Bununla vermenin asla bir kayıp olmadığını anlayabiliriz. Vermek her zaman kazançtır ve refahın en etkili yoludur.