Kazania o dziesięcinie: znaczenie oddawania

Hojność jest głęboko zakorzeniona w ludzkim doświadczeniu. Jako ludzie czerpiemy radość z dawania, dzielenia się i zapewniania dobra innym. W chrześcijaństwie ta zasada hojności znajduje głęboki wyraz w akcie dziesięciny. Kazania na temat dawania, zwłaszcza te dotyczące dziesięciny i ofiar, zajmują wyjątkowe miejsce w służbie, ucząc wierzących istoty oddawania Panu. Celem tego artykułu jest rzucenie światła na dziesięcinę z perspektywy biblijnej i posłużenie się jako cenne źródło informacji dla osób przygotowujących kazania na temat dziesięciny i ofiar.

Niezrównane wyzwanie w Malachiasza 3:10

Na świętych kartach Biblii Boże wyzwanie, aby Go przetestować, pojawia się wyjątkowo w kontekście dawania. Księga Malachiasz 3: 10 podkreśla zasadę dziesięciny, wzywając wierzących, aby przynosili swoje dziesięciny do spichlerza. Boża obietnica jest wielka; Otworzy niebiosa i wyleje obfite błogosławieństwa. Aby to zrozumieć, musimy jednak głębiej zagłębić się w biblijne rozumienie dziesięciny i ofiar.

Nurkowanie głęboko: Zrozumienie dziesięciny z Biblii

Termin „dziesięcina” ma swoje korzenie w staroangielskim słowie „Teogotha”, co oznacza „dziesiątka”. Tradycyjnie rozumiano to jako jedną dziesiątą dochodu lub majątku, zazwyczaj przekazywaną instytucjom religijnym lub kościołowi. Aby jednak uzyskać pełne zrozumienie, należy prześledzić jego historię w Biblii.

Akt dziesięciny jest widoczny w czasach Abrahama. Genesis 14: 19-20 ukazuje wdzięczność Abrahama Bogu po znaczącym zwycięstwie. W dowód wdzięczności Abraham oddaje jedną dziesiątą swoich łupów Melchizedekowi, kapłanowi Boga Najwyższego. Ten akt oddawania dziesięciny po zwycięstwie oznacza, że ​​jest to raczej odpowiedź na Boże błogosławieństwa niż zapowiedź szukania łaski.

Przejdźmy szybko do czasów Mojżesza, kiedy dziesięcina ewoluowała od zwykłego aktu wdzięczności do boskiego zarządzenia. Leviticus 27: 30-34 podkreśla prawo dziesięciny, stwierdzając, że dziesięcina ze wszystkiego – zboża, owoców, a nawet bydła – należy do Pana. Taki kazania na temat dziesięciny zaszczepili wiarę, że wszystko, co posiadamy, w istocie należy do Pana. Uznanie tego faktu i oddanie części jest uznaniem Jego wielkości i świadectwem Jego błogosławieństw.

Odkrywanie znaczenia dziesięciny

Dziesięcina to nie tylko wielowiekowa tradycja; jest to zasada zakorzeniona we wdzięczności, uznaniu i uwielbieniu. Oto kilka podstawowych powodów wywodzących się z kazania na temat dziesięciny które wyjaśniają jego znaczenie:

1. Uznanie suwerenności Boga: Dziesięcina wyraźnie potwierdza zwierzchnictwo Boga. Jest to uznanie, że wszelkie błogosławieństwa pochodzą od Niego. Za każdym razem, gdy wierzący odkładają część dla Boga, potwierdzają swoją wiarę i zaufanie w Jego Opatrzność.
2. Wzmacnianie więzi społecznych: Kazania na temat dziesięciny i ofiary często podkreślają rolę dziesięciny we wspieraniu działalności kościoła i programów informacyjnych. Wnosząc wkład, wierzący odgrywają integralną rolę w zapewnieniu Kościołowi możliwości zaspokojenia różnych potrzeb społeczności.
3. Kultywowanie hojnego ducha: Regularne oddawanie dziesięciny wzmacnia ducha hojności. Przypomina chrześcijanom o ich błogosławieństwach i zachęca serce chętne do dawania.
4. Zapraszanie Bożego błogosławieństwa: Czerpiąc z Malachiasza 3:10, wierzący przygotowują się do otrzymania błogosławieństw od Boga poprzez dawanie dziesięciny. Oddawanie dziesięciny jest krokiem wiary, wiary w Bożą obietnicę hojnej nagrody.
5. Wzmocnienie zarządzania finansami: Kazania o dawaniu często podkreślają znaczenie mądrego zarządzania zasobami. Dziesięcina wpaja dyscyplinę i sprawia, że ​​wierzący w swoich finansach traktują Boga priorytetowo.

• Dziesięcina pozwala Bogu działać w naszym życiu finansowym. (Przysłów 3:9-10)

9 Czcij Pana swoim majątkiem,

    z pierwociną wszystkich twoich plonów;

10 wtedy wasze spichlerze będą pełne,

    a wasze kadzie napełnią się młodym winem.

Kiedy jesteśmy posłuszni Bożym przykazaniom dotyczącym dziesięciny, otwierają się okna nieba i wylewamy na tę dziesięcinę mnóstwo błogosławieństw. Jak oznajmia ten werset, będziemy przepełnieni! Dzieje się tak, ponieważ posłuszeństwo jest pozwoleniem Boga na interwencję w nasze życie i dokonywanie cudów. 

To jak posiadanie przepustki VIP, dzięki której możesz cieszyć się o wiele więcej niż inni bez niej. Bóg obdarzy cię łaską nie tylko w twoim życiu finansowym, ale także w innych jego aspektach. 

• Dziesięcina usuwa egoizm człowieka. (Mark 12: 42-44)

42 Ale przyszła uboga wdowa i wrzuciła dwie bardzo małe monety miedziane, warte tylko kilka centów. 43 Przywoławszy do siebie uczniów, Jezus rzekł: «Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej do skarbony niż wszystkie inne. 44 Wszyscy rozdawali swój majątek; ona zaś ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała na przeżycie.

Człowiek jest samolubny z natury, a tym bardziej z powodu grzechu. Aby wyeliminować ten egoizm, Bóg umożliwił nam zmianę poprzez dawanie. W tym wersecie Jezus ukazuje doskonały przykład posłuszeństwa ponad egoizmem. Przyprowadził swoich uczniów do synagogi i zapytał, kto dał więcej: bogacz czy uboga wdowa. I ku ich zdziwieniu Jezus powiedział im, że to była wdowa. 

Ta relacja biblijna pokazuje nam, że nie liczy się ilość pieniędzy, ale ilość bezinteresowności, jaką włożyłeś, aby przestrzegać przykazań Bożych. Bóg chce, abyśmy wyzbyli się egoizmu, ponieważ odzwierciedla on Jego charakter. Chce, żebyśmy byli coraz bardziej podobni do Niego. A naszym ostatecznym celem jako chrześcijan, naśladowców Chrystusa jest odzwierciedlenie podobieństwa do Chrystusa, aby inni mogli zobaczyć w nas Jego światło i zostać pociągnięci do naśladowania Go. 

• Dziesięcina zapewnia człowiekowi Bożą ochronę. (Malachi 3: 8-9)

8 „Czy zwykły śmiertelnik okradnie Boga? A jednak mnie okradasz. „Ale pytasz: «Jak cię okradamy?» „W dziesięcinach i ofiarach. 9 Jesteście pod przekleństwem – cały wasz naród – ponieważ Mnie okradacie.

Kiedy człowiek upadł, nie tylko staliśmy się grzesznikami, ale także ziemia stała się przeklęta. Przed upadkiem człowieka Adam i Ewa nie musieli się tak trudzić i pracować, aby się wyżywić, ponieważ ziemia była błogosławiona. Ale teraz tak już nie jest. 

Dzięki Bogu, że mamy Boga kochającego i łaskawego. Nie chce, aby człowiek był już przeklęty. Pragnie nas błogosławić i chronić przed skutkami klątwy i atakami wroga. Jak wspomniałem wcześniej, kiedy oddajemy dziesięcinę, Bóg ma prawo interweniować, włączając w to pozwolenie na ochronę człowieka. 

Kiedy przynosimy dziesięcinę Bogu, możemy doświadczyć Bożej ochrony podczas pandemii. Możemy doświadczyć ochrony przed zarazą, rabunkiem, wtargnięciem i wszystkimi innymi sposobami, w jakie wróg może ukraść. Doświadczymy cudownej ochrony Boga w sposób, którego nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. 

• Połączenia dziesięcina wynosi dziesięć procent całego Twojego dochodu, podczas gdy oferuje jest poza dziesięciną.

W każdym błogosławieństwie lub dochodzie, jaki otrzymujemy, Bóg wymaga od nas jedynie oddania Mu dziesięciu procent. A te dziesięć procent to nasze dziesięciny. Zatem po otrzymaniu naszej pensji lub jakiegokolwiek innego dochodu powinniśmy zawsze w pierwszej kolejności oddawać dziesięcinę Panu. To pierwsza rzecz, którą musimy zrobić, zanim zaplanujemy budżet – spłacimy długi, spłacimy kredyt hipoteczny, zrobimy zakupy spożywcze lub zatankujemy samochód.

Teraz, gdy oddajemy nasze dziesięć procent i decydujemy się dać więcej, nazywamy to „oferowaniem”. Ofiara wykracza poza to, co jest wymagane, poza nasze dziesięciny. Robimy to z miłości do Pana Jezusa Chrystusa i posługi, czyli kościoła, do którego nas umieścił. Ofiara nie powinna być obowiązkiem, ale wyrazem miłości do Chrystusa.

• Połączenia dziesięcina jest posłuszeństwo przykazaniu Bożemu, natomiast oferuje odzwierciedla nasze serca.

W Księdze Kapłańskiej 27:30, 30, „‚Dziesięcina ze wszystkiego z ziemi, czy to zboże z ziemi, czy owoc z drzew, należy do Pana; jest święte dla Pana”. każde dziesięć procent całego naszego dochodu należy do Pana. Nie podlega to negocjacjom i należy to czynić w posłuszeństwie Słowu Bożemu. Tymczasem Biblia nie nakazuje nam składać ofiar, ale gorąco nas zachęca. 

2 Koryntian 9: 7 mówi: „Każdy z was powinien dawać to, co postanowił w swoim sercu dać, nie niechętnie lub pod przymusem, gdyż Bóg miłuje ochotnego dawcę”. Oznacza to, że chociaż Bóg nie zobowiązał nas do składania Mu ofiar, kocha tych, którzy w swoich sercach postanowili dawać z radością.

• Połączenia dziesięcina nie jest nasz, ale Boży, podczas gdy oferuje jest od nas dla Boga.

8 „Czy zwykły śmiertelnik okradnie Boga? A jednak mnie okradasz. „Ale pytasz: «Jak cię okradamy?» „W dziesięcinach…” Malachiasz 3: 8

W tym wersecie Bóg nadal mówi nam, że dziesięciny należą do Niego i nie powinniśmy ich liczyć jako swoje. W przeciwnym razie zostaniemy uznani za okradających Go. Dlatego ważne jest, aby oddzielić wszystkie nasze dziesięciny przed przystąpieniem do planowania budżetu, ponieważ nasze dziesięciny są własnością Boga, nawet jeśli są w naszych rękach.

Ofiary są jednak naszym sposobem wyrażenia, że ​​Bóg i Jego królestwo są w naszych sercach. Mateusz 6:21 mówi: „21 Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i twoje serce”. 

Dziesięciny i ofiary mogą się różnić, ale mają jedną wspólną cechę. Obydwa Dziesięciny i Oferty pomóż nam budować nasze zaufanie i zależność od Boga, który jest naszym jedynym żywicielem – Jehową Jireh. Mając to zrozumienie, możemy właściwie wyrazić nasze oddawanie dziesięcin i ofiar Bogu oraz służbę, w której nas postawił.

Kazania o dziesięcinie: głoszenie pomysłów na dawanie

1. Podstawy hojnego dawania (2 Corinthians 8: 1-11)

8 A teraz, bracia i siostry, chcemy, abyście wiedzieli o łasce, jaką Bóg udzielił kościołom macedońskim. 2 W obliczu bardzo ciężkiej próby ich przeogromna radość i skrajne ubóstwo przerodziły się w bogatą hojność. 3 Świadczę bowiem, że dali tyle, ile mogli, a nawet ponad swoje siły. Całkowicie osamotnieni 4 usilnie błagali nas o przywilej uczestniczenia w tej służbie ludowi Pańskiemu. 5 I przeszli nasze oczekiwania: oddali się przede wszystkim Panu, a potem, za wolą Bożą, także i nam. 6 Nalegaliśmy więc Tytusowi, aby tak jak wcześniej zaczął, doprowadził także do końca ten akt łaski z Twojej strony. 7 Ponieważ jednak we wszystkim przewyższasz wiarę, mowę, wiedzę, całkowitą gorliwość i miłość, którą w tobie rozbudziliśmy, spraw, abyś wyróżniał się także w łasce dawania.

8 Nie rozkazuję ci, ale chcę sprawdzić szczerość twojej miłości, porównując ją z powagą innych. 9 Znacie bowiem łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, że ​​chociaż był bogaty, to jednak dla was stał się ubogim, abyście wy przez jego ubóstwo stali się bogaci.

W tym konkretnym wersecie apostoł Paweł ukazuje Koryntianom ekstrawaganckie dawanie kościołów macedońskich i zachęca ich, aby czynili to samo. Chce, żeby zrozumieli podstawy dawania. To przesłanie ma zastosowanie nie tylko do pierwszych kościołów, ale tak naprawdę także do kościołów współczesnych. 

Paweł chce nam przypomnieć, dlaczego dajemy innym, a jest nim miłość. Tak jak Chrystus poświęcił się za nas z miłości, tak i my możemy być hojni, ponieważ Chrystus jako pierwszy okazał nam hojność. 

Chce nam również przypomnieć, że jako chrześcijanie wyróżniamy się nie tylko wiarą, mową czy wiedzą, ale także dawaniem. Dzieje się tak dlatego, że Bóg nie tylko chce, abyśmy zbliżyli się do Niego, ale chce, żebyśmy byli bliżej także naszych współwyznawców. A poprzez dawanie możemy okazać najwyższą szczerość i miłość na wzór Chrystusa. 

2. Korzyści z dawania (2 Corinthians 9: 6-10)

6 Pamiętajcie o tym: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie, a kto sieje szczodrze, też żąć będzie obficie. 7 Niech każdy z was da to, co postanowił w swoim sercu dać, nie niechętnie i pod przymusem, gdyż Bóg miłuje ochotnego dawcę

8 I Bóg może wam obficie błogosławić, abyście we wszystkim i w każdym czasie, mając wszystko, czego potrzebujecie, obfitowali we wszelkie dobre uczynki. 9 Jak napisano: „Swobodnie rozsypali swoje dary ubogim; ich sprawiedliwość trwa na wieki.”[a]

10 Teraz Ten, który dostarcza siewcy nasienia i chleba na pożywienie, zaopatruje i powiększa twoje zapasy nasienia oraz powiększa żniwo twojej prawości.

W tym fragmencie widzimy, że dawanie jest aktem posłuszeństwa i powinno być dokonywane przez każdego naśladowcę Chrystusa, jak powiedziano w wersecie 7: „Każdy z was powinien dać…”. Oznacza to, że nikt z nas nie jest zwolniony z dawania, ale wszyscy powinniśmy dawać to, co się Panu należy.

Poza tym ten fragment mówi nam, że powinniśmy dawać w sposób akceptowalny – nie niechętnie czy pod przymusem, ale z radością. Oznacza to również, że dawanie powinno być dokonywane celowo, a nie przypadkowo. Ponieważ dawanie powinno być naszą decyzją, a nie działaniem, które należy wykonać.

Jeśli zrobimy to wszystko właściwie, Bóg z pewnością nam pobłogosławi. Dzieje się tak dlatego, że dawanie jest Bożą metodą błogosławienia nas, jak widać w wersetach 6 i 10. Dzięki temu możemy zrozumieć, że dawanie nigdy nie jest stratą. Dawanie jest zawsze zyskiem i najskuteczniejszym sposobem na dobrobyt.